ប្រវត្តិមជ្ឈមណ្ឌលបុប្ផាណា


ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ ៩០ – ដើម​កំណើត

នៅពេលដែល​លោក ប៉ាន់ រិទ្ធី ដឹកនាំ​ផលិត​ភាពយន្ត​ឯកសារ​ដំបូងៗ​របស់​គាត់ ក្នុងនាម​ជា​អ្នក​ផលិត​ខ្សែភាពយន្ត​មួយរូប​នៅក្នុង​ប្រទេសកម្ពុជា​នាដើម​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ ៩០ លោក​បានដឹង​អំពី​ស្ថានភាព​ធ្ងន់ធ្ងរ​នៃ​មរតក​សោតទស្សន៍​ក្នុង​ប្រទេសកម្ពុជា។ ក្រោយឆ្លងកាត់​នូវ​សង្គ្រាម និង​របប​ប្រល័យពូជសាសន៍​ដ៏គួរឱ្យ​រន្ធត់​អស់ជាច្រើន​ទសវត្សរ៍​រួចមក បណ្ណសារ​តិចតួច​បំផុត​ត្រូវបាន​ជួយសង្គ្រោះ ប៉ុន្តែ​វា​មិនអាច​ឋិតថេរ​បានយូរឡើយ ដោយសារ​ការបំផ្លាញ​ពីធម្មជាតិ​នៃកម្ដៅ និង​ធូលី។ ក្នុង​រយៈពេល​ត្រឹមតែ​មួយ ឬពីរ​ទសវត្សរ៍ទៀត​ប៉ុណ្ណោះ បេតិកភណ្ឌ​សោតទស្សន៍​របស់​ប្រទេសកម្ពុជា​ទាំងនេះ​ច្បាស់ជា​ត្រូវបាត់បង់។

ការព្រួយបារម្ភ​របស់​លោក ប៉ាន់ រិទ្ធី បានឆ្លើយតប​ទៅនឹង​ការមើលឃើញ​របស់​អ្នកផលិត​ខ្សែភាពយន្ត​មួយរូប​ទៀតគឺលោក អៀវ បណ្ណាការ ដែលគ្រានោះ លោក​ជាប្រធាន​នាយកដ្ឋាន​ភាពយន្ត​នៃក្រសួង​វប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ ក្នុង​ប្រទេសកម្ពុជា។ អ្នកទាំងពីរ​ចាប់ផ្តើម​ស្រមៃ​បង្កើតជា​ទីកន្លែងមួយ​ដែលអាច​រក្សាទុកបាន​នូវរាល់ការចងចាំ ព្រមទាំង​បង្កើត​សិល្បៈថ្មី​ផងដែរ។ កន្លែងនេះ​នឹងការពារ ព្រមទាំង​បញ្ជាក់ពី​សារសំខាន់​នៃសម្បត្តិ​បេតិកភណ្ឌ​សោតទស្សន៍​របស់​ប្រទេស​កម្ពុជា ហើយថែមទាំង​ចូលរួមចំណែក​ដល់ការបង្កើត​សិល្បៈថ្មី​ទៀតផង។

ស្ថិតនៅ​ក្រោម​ច្បាប់បារាំង អង្គភាព​ពិសេស​មួយ ឬ "សមាគម" ដែលមាន​ឈ្មោះថា AADAC (សមាគម​ជំនួយដល់ការ​អភិវឌ្ឍ​ឯកសារ​សោតទស្សន៍​នៅកម្ពុជា) ត្រូវបាន​បង្កើតឡើង​ដើម្បី​ទទួលបន្ទុក​គម្រោងនេះ។ អង្គភាព​មួយនេះ​ពឹងផ្អែកលើ​ការងារ​របស់ស្ថាបនិក និងជា​សមាជិក​ចំនួន ៤ រូប ដែលបាន​ប្រឹងប្រែង​យ៉ាងខ្លាំង​ក្នុងការ​សម្រេចឱ្យបាន​នូវ​គោលដៅ​ទាំងនេះ។ អ្នកទាំង ៤ រួមមាន ៖ លីយ៉ាន វីលម៉ុង, អាញេស សេណេម៉ូ, ព្យែរ វ៉ាឡុង និង ហ្សង់ ដឺ កាឡង់។ អ្នកទាំង ៤ បាន​ចូលរួមចំណែក​យ៉ាងខ្លាំង​ក្នុងការ​បង្កើត​មជ្ឈមណ្ឌល​បុប្ផាណា​ជាលើកដំបូង។



អំឡុងឆ្នាំ ២០០០ – សមិទ្ធផល

វា​ត្រូវចំណាយពេល​រហូតដល់ទៅ​ ១០ ឆ្នាំ​ដើម្បីឱ្យគំនិតនេះ​ក្លាយជា​ការពិត។ ក្នុងអំឡុង​ប៉ុន្មានឆ្នាំ​នេះ ពួកគេ​ត្រូវបញ្ចុះបញ្ចូលឱ្យគ្រប់គ្នា​បានដឹង​អំពី​សារសំខាន់​នៃបណ្ណសារ និងវប្បធម៌ ក្នុងគោលដៅ​បង្ហាញពី​អត្តសញ្ញាណជាតិ។ ប៉ុន្មានឆ្នាំនេះ ពួកគេ​បានព្យាយាម​បង្ហាញថា​ តើការបង្កើត និង​ចូលទៅក្នុង​សមុច្ច័យ​នៃបណ្ណសារ​ទាំងអស់នេះ​មានសារសំខាន់​ខ្លាំងប៉ុនណា។ គ្រានោះ ការទទួលស្គាល់​ជាអន្តរជាតិ​អំពី​ហានិភ័យ​នៃការបាត់បង់​ខ្សែភាពយន្ត​ដែលខ្វះ​ការថែរក្សាដិតដល់ បានធ្វើឱ្យ​គម្រោង​មជ្ឈមណ្ឌល​បុប្ផាណា​កាន់តែ​រីកធំឡើង។

ក្រោយមក អាជ្ញាធរ​កម្ពុជា​បានគាំទ្រ​គម្រោង​នេះ និងផ្ដល់ឱ្យ​ពួកគេ​នូវ​អគារ​ចំណាស់​មួយ​ដែលសាងសង់ឡើង​តាំងពី​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ ៦០ ដើម្បី​បង្កើតជា​មជ្ឈមណ្ឌល​បុប្ផាណា។ នៅឆ្នាំ ២០០៦ អគារនេះ​ត្រូវបានជួសជុល​ឡើងវិញ​ដោយស្របទៅតាម​ទ្រង់ទ្រាយដើម។ ស្ថាប័នបារាំង​ជាច្រើន​ក៏បាន​ផ្តល់នូវ​ការគាំទ្រ​បន្ថែមទៀត (កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ​ទ្វេភាគី, ជំនួយ​បច្ចេកទេស និង​ហិរញ្ញវត្ថុ, ការចូលទៅកាន់​មជ្ឈមណ្ឌល​ផ្ទុក​បណ្ណសារ​ដ៏ធំ)។ នៅទីបំផុត ត្រឹមតែ​ប៉ុន្មានខែ​ប៉ុណ្ណោះ គម្រោងនេះ​ក៏បាន​លេចចេញជា​រូបរាងឡើង!



បុប្ផាណា – និមិត្តរូបនៃការតស៊ូ

នៅពេលដែល​មជ្ឈមណ្ឌល​នេះ​ត្រូវបាន​បើកសម្ពោធ​កាលពី​ថ្ងៃចន្ទ ទី ៤ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០០៦ វា​ត្រូវបាន​គេប្រសិទ្ធនាម​ថា "មជ្ឈមណ្ឌល​ធនធាន​សោតទស្សន៍​បុប្ផាណា"។ តាមរយៈ​ការដាក់ឈ្មោះ​មជ្ឈមណ្ឌលនេះ​ថា "បុប្ផាណា" ដែលជាឈ្មោះ​អ្នកទោសនារី​វ័យក្មេង​មួយរូប​ក្នុងរបប​ខ្មែរក្រហម ស្ថាបនិក​មានបំណង​ចង់​រំឭកពី​ការតស៊ូ ភាពក្លាហាន និង​សេចក្តីថ្លៃថ្នូរ ​ដែលនាង​បានបន្សល់ទុក​ឱ្យកូនចៅ​ជំនាន់ក្រោយ​តាមរយៈ​សំបុត្រ និង​រឿងរ៉ាវ​ជីវិត។

ស្ថាបនិក​នៃមជ្ឈមណ្ឌល​បុប្ផាណាចង់​សង្កត់ធ្ងន់​ថា តើការចងចាំ​មានសារសំខាន់​យ៉ាងណា​ដើម្បី​កសាងឡើងវិញ​នូវ​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ថ្មី​របស់​កម្ពុជា បើទោះជា​ខ្មែរក្រហម​មានបំណង​ចង់​លុបបំបាត់​អតីតកាល​យ៉ាងណាក្ដី។ លោក ប៉ាន់ រិទ្ធី អះអាងថា “យើង​ត្រូវតែ​គ្រប់គ្រង យល់ដឹង ហើយទទួលយក​នូវប្រវត្តិសាស្រ្ត​ផ្ទាល់ខ្លួន​របស់យើង” ដោយផ្សារភ្ជាប់​ជាមួយ​អតីតកាល និង​ផ្តល់នូវ​ធនធាន​សម្រាប់​ការឆ្លុះបញ្ចាំង។



២០០៦-២០០៨ – អាទិភាព​ទៅលើ​បណ្ណសារ និង​ការអប់រំ

មជ្ឈមណ្ឌលបុប្ផាណា​ខិតខំ​ផ្តល់ជូន​សាធារណជន​ដោយឥតគិតថ្លៃ​នូវឯកសារបណ្ណសារ​រាប់ពាន់​ស្តីពី​ប្រទេសកម្ពុជា។ ដើម្បីសម្រេចបាននូវ​បេសកកម្ម​នេះ ការពិគ្រោះបណ្ណសារ​បានដាក់ឱ្យស្ថិតនៅចំ​កណ្តាល​រវាង​សកម្មភាព​នានារបស់មជ្ឈមណ្ឌល។ មជ្ឈមណ្ឌលបុប្ផាណា​បាន​ចាប់ផ្តើម​ផ្តល់នូវ​ការបណ្តុះបណ្តាល​យ៉ាង​យកចិត្តទុកដាក់​សម្រាប់​អ្នក​វិភាគ​បណ្ណសារ ដូចជា​ការរៀបចំ និងធ្វើ​លិបិក្រម​លើបណ្ណសារ, ការបញ្ចូល​សំឡេង​ខ្សែភាពយន្ត​ជាភាសាខ្មែរ, ការបង្កើត​មូលដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​ស្រាវជ្រាវ "ហនុមាន" និងការរៀបចំ​សកម្មភាព​វប្បធម៌​ស្តីពី​ភាពយន្ត និង​បេតិកភណ្ឌ​សោតទស្សន៍។

លើសពីនេះ មជ្ឈមណ្ឌល​ក៏បើកចំហ​ជូន​សាធារណជន​ដោយរៀបចំ​ការបញ្ចាំងភាពយន្ត​នៅទូទាំង​ប្រទេស ហើយ​យើងក៏​ស្វាគមន៍​ផងដែរ​នូវវត្តមាន​របស់​សិល្បករ ព្រមទាំង​ដៃគូសិក្សា​នានា សម្រាប់ជា​ផ្នែកមួយ​នៃគម្រោង “ការចងចាំ បណ្ណសារ និងការបង្កើត”។ មជ្ឈមណ្ឌលនេះ​ក៏បាន​ក្លាយជា​សមាជិក​នៃសហព័ន្ធ​បណ្ណសារ​ភាពយន្ត​អន្តរជាតិ (FIAF) ហើយថែមទាំងបាន​ចូលរួម​ក្នុង​កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ South-South ជាមួយនឹង ប៊រគីណា ហ្វាសូ ទៀតផង។



២០០៩ – ចំណុចផ្លាស់ប្ដូរ

ក្នុងឆ្នាំ ២០០៩ ភ្ញៀវទេសចរ​មកកាន់​មជ្ឈមណ្ឌលបុប្ផាណា​មានការកើនឡើង​យ៉ាងខ្លាំង ខណៈ​មជ្ឈមណ្ឌល​ផ្តល់នូវ​សកម្មភាព​កាន់តែ​ច្រើនឡើង។ ការតាំងពិព័រណ៍​ត្រូវបានរៀបចំ ក៏ដូចជា​ការប្រគំតន្ត្រី សិក្ខាសាលាសិល្បៈ សន្និសីទ ព្រមទាំង​សិក្ខាសាលាអប់រំ។ ក្រុមការងារ​ជនជាតិខ្មែរ​ត្រូវបាន​បណ្តុះបណ្តាល​យ៉ាងល្អិតល្អន់​នៅពេលនោះ ហើយពួកគេ​ក៏បាន​ក្លាយជា​ផ្នែកមួយ​នៃ​គណៈគ្រប់គ្រង​របស់​មជ្ឈមណ្ឌល។

សូមអរគុណ​ដល់​អ្នក​បច្ចេកទេស​ជំនាញ។ ដោយសារពួកគេ មជ្ឈមណ្ឌលបុប្ផាណា​អាចផលិតបានជា​ថាសចម្រៀង "កំណប់តន្ត្រីដូនតា" ព្រមទាំង​ខ្សែភាពយន្តបាន​ចំនួន ២ រឿង។ ម្នាក់​ក្នុងចំណោម​ពួកគេ​ក៏ត្រូវបាន​ជាប់ឈ្មោះ​ក្នុង​មហោស្រព​អន្តរជាតិ​នៃកម្មវិធី​សោតទស្សន៍ (FIPA)។ លទ្ធផល​ដ៏ល្អនេះ​បានលើកទឹកចិត្ត និងបាន​ចាក់គ្រឹះយ៉ាងរឹងមាំ​ក្នុងការបង្កើតជា​យុទ្ធសាស្ត្រ​ពង្រឹង​ផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ ដោយយើងបានបញ្ជូន​អ្នកបច្ចេកទេស ព្រមទាំង​ឧបករណ៍ ចូលទៅក្នុង​ក្រុម​អ្នកផលិត​ខ្សែភាពយន្ត​អាជីព។ គំនិត​ដ៏សាមញ្ញនេះ​អាចបង្កើតបាន​ជា​មូលនិធិ​ផ្សេងៗជាច្រើន។

មជ្ឈមណ្ឌលបុប្ផាណា​ក៏បាន​ពង្រីក​បេសកកម្ម​របស់ខ្លួន​ផងដែរ ហើយពួកយើង​ក៏អាច​ទទួលស្វាគមន៍ និង​គាំទ្រដល់​អ្នកដឹកនាំរឿង​អន្តរជាតិ​ដែលមកថត​ខ្សែភាពយន្ត​នៅកម្ពុជា។ ហេតុនេះហើយ មជ្ឈមណ្ឌល​បានដើរតួនាទី​យ៉ាងសំខាន់​ក្នុងការ​បង្កើតជា​មជ្ឈមណ្ឌល​បណ្តុះបណ្តាល​ជំនាញ និងទទួល​ការថតភាពយន្ត​នៅកម្ពុជា (CFC) ដែលបានសម្ពោធ​កាលពី​ថ្ងៃទី ១៦ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០០៩ ដោយមានការ​គាំទ្រ​ពីទីភ្នាក់ងារ​អភិវឌ្ឍន៍​បារាំង (AFD) ព្រមទាំង​ក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា។



២០១០-២០១២ – ការបង្កើតសិល្បៈ

ខណៈពេលដែល​ចំនួន​ភ្ញៀវទេសចរ​នៅតែ​បន្តកើនឡើង ដូច្នេះ​តម្រូវការ​អ្វីដែលថ្មីៗ​ក៏ដូចគ្នា។ មជ្ឈមណ្ឌល​បុប្ផាណា​ក៏បាន​បង្កើនល្បឿន​ក្នុងការ​ប្រមូល​ឯកសារ​របស់ខ្លួន​នៅទូទាំង​ប្រទេស។ លើសពីនេះទៅទៀត ដោយមាន​អ្នកបច្ចេកទេស​ខាងខ្សែភាពយន្ត និង​ចាក់ផ្សាយ ដែលទើប​ទទួលបាន​ការបណ្តុះបណ្តាល​យ៉ាងពេញលេញ មជ្ឈមណ្ឌលក៏​អាចបំពេញនូវបេសកកម្ម​សិល្បៈ​របស់ខ្លួនបាន។

ក្នុងរយៈពេល ៣ ឆ្នាំនេះ ខ្សែភាពយន្ត​ជាច្រើន​ត្រូវបាន​ដឹកនាំ​ផលិតដោយផ្ទាល់ និង​ប្រកបដោយជោគជ័យ ដែលជំរុញឱ្យមជ្ឈមណ្ឌល​បុប្ផាណា​កាន់តែមាន​ទឹកចិត្ត​បន្ថែមទៀត​ក្នុងការបង្កើត​ស្នាដៃសិល្បៈ និងជំរុញឱ្យមាន​ការអភិវឌ្ឍ​លើទស្សនៈ​របស់​កម្ពុជា​ទៅលើ​ពិភពលោក។ មជ្ឈមណ្ឌល​បុប្ផាណា​ក៏បាន​សម្រេច​ផ្តល់ឱ្យ​យុវជនក្មេងៗ​នូវមធ្យោបាយ​ក្នុងការ​ប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នា និងការ​បញ្ចេញមតិ ដោយអនុញ្ញាតឱ្យ​ពួកគេ​ចូលរួមនៅក្នុង​ឧស្សាហកម្ម​នៃពហុប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ​ជុំវិញ​ពិភពលោក។ ទីបំផុត ក្នុងឆ្នាំ ២០១២ មជ្ឈមណ្ឌលបុប្ផាណា​ក៏បានសម្រេច​ដំណើរការ​គម្រោង​ផលិត​ភាពយន្ត​ឯកសារ​ជាលើកដំបូង​បង្អស់របស់​ខ្លួន។



២០១៣-២០១៤ – សន្ទុះថ្មី

មជ្ឈមណ្ឌលបុប្ផាណា​បានបង្ហាញ​នូវ​និមិត្តសញ្ញា​​ថ្មី​របស់ខ្លួន​ដែលត្រូវបាន​រចនាឡើង​ដោយលោក អេធ្យែន រ៉ូប្យាល ក្រោមការគាំទ្រ និងណែនាំ​ពីមូលនិធិ Technicolor និង​មូលនិធិ Groupama Gan។ ផ្នែកនៃការផ្លាស់ប្តូរ​សំខាន់ៗរួមមាន​គេហទំព័រថ្មី​ដែលត្រូវបាន​បង្កើតឡើង​នៅក្នុង​មូលដ្ឋាន​ផ្ទាល់។ តាមរយៈ​និមិត្តសញ្ញា​​ថ្មីនេះ យើងក៏​ចង់​លើកកម្ពស់​នូវ​សកម្មភាព​នានា​របស់​មជ្ឈមណ្ឌល ព្រមទាំង​បង្ហាញពី​ភាពជាប់ទាក់ទង និង​បំពេញឱ្យគ្នា​ទៅវិញទៅមក​រវាង​សកម្មភាព​ទាំងនោះ​ផងដែរ។ នេះក៏ជា​ឱកាស​ដើម្បី​លើកស្ទួយ​កេរ្តិ៍ឈ្មោះ​របស់​មជ្ឈមណ្ឌលបុប្ផាណាដែលមាន​អាយុកាល ៧ ឆ្នាំមកហើយ ព្រមទាំង​លើកកម្ពស់​នូវសកម្មភាព​របស់ខ្លួន​ទាំងនៅក្នុងស្រុក ក៏ដូចជា​នៅ​ក្រៅស្រុកផងដែរ។