ជនភៀសខ្លួន – ៤០ឆ្នាំក្រោយមក
រូបថតពីព្រំដែនកម្ពុជា-ថៃ ឆ្នាំ១៩៨០
រូបថតក្នុងពិព័រណ៍នេះថតនៅចន្លោះខែឧសភា និងខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៨០ នៅតំបន់ព្រំដែនកម្ពុជា-ថៃ ជុំវិញក្រុងអារញ្ញប្រាថេត ប្រទេសថៃ។ រូបភាគច្រើនថតនៅក្នុង “មជ្ឈមណ្ឌលទទួលជនភៀសខ្លួន” សំខាន់ៗពីរគឺខៅអ៊ីដាង (KID) និងស្រះកែវ។ រូបផ្សេងទៀតគឺមកពី “ភូមិជនភៀសខ្លួនតូចៗតាមព្រំដែន” ដូចជា ណងចាន់ ណងសាមិត និងណងម៉ាក់មុន ដែលជាចំណុចឆ្លងកាត់ និងជាទីស្នាក់អាស្រ័យនៅរបស់ក្រុមតស៊ូមិនមែនខ្មែរក្រហមប្រឆាំងនឹងវៀតណាម។
ជំរំស្រះកែវត្រូវបានបើកនៅថ្ងៃទី២៤ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧៩ ចំណែកខៅអ៊ីដាងគឺនៅថ្ងៃទី២១ ខែវិច្ឆិកា។ ជនភៀសខ្លួនដែលបានទៅដល់ស្រះកែវដំបូងគេគឺជាសំណល់នៃពួកខ្មែរក្រហមដែលមានស្ថានភាពយ៉ាប់យ៉ឺនបំផុត។ រូបថតក្នុងអំឡុងពេលនោះត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយ ហើយទទួលបានការចាប់អារម្មណ៍ជាសកល។ បើទោះបីជាស្ថានភាពស្រដៀងគ្នានេះអាចនឹងកើតឡើងនៅជំរំខៅអ៊ីដាងក៏ដោយ ប៉ុន្តែលំហូរដំបូងនៃជនភៀសខ្លួនទៅកាន់ទីនោះគឺតិចជាងការរំពឹងទុក ហើយស្ថានភាពរូបរាងកាយពួកគេជាទូទៅគឺមានភាពល្អប្រសើរច្រើន។
មកដល់ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៨០ ស្ថានភាពកាន់តែល្អប្រសើរឡើង ខណៈជំងឺកង្វះអាហារូបត្ថម្ភរ៉ាំរ៉ៃបានក្លាយជាករណីកម្រ។ ប្រជាជននៅខៅអ៊ីដាងបានកើនរហូតដល់១៣ម៉ឺននាក់។ អនាគតទីក្រុងឫស្សីនេះក៏កំពុងត្រូវបានសាងសង់បណ្ដើរៗ។
ទីនោះក៏បានក្លាយជាគោលដៅសម្រាប់អង្គការជំនួយសំខាន់ៗជាច្រើនដូចជា គណៈកម្មាធិការកាកបាទក្រហមអន្តរជាតិ (ICRC) និងយូនីសេហ្វ រួមជាមួយអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលរាប់សិបកន្លែងទៀតមកពីប្រទេសជាច្រើន។ ជនភៀសខ្លួននៅខៅអ៊ីដាងភាគច្រើនមានកំណើតជាអ្នកទីក្រុង ដូច្នេះពួកគេបានរួមគ្នារៀបចំបរិយាកាសនៅទីនោះឱ្យមានភាពស្រដៀងគ្នាទៅនឹងជីវិតទីក្រុងដែលពួកគេធ្លាប់បាត់បង់ពីមុន។ ពួកគេបានផ្លាស់ចោលអស់នូវសម្លៀកបំពាក់ខ្មៅនៃរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ហើយជំនួសមកវិញដោយសារុងចម្រុះពណ៌ ហាក់ដូចជាឆ្លើយតបទៅនឹងការអបអរសេរីភាពថ្មី។ បរិយាកាសពេលនោះបានបង្ហាញពីក្តីសង្ឃឹម និងសុទិដ្ឋិនិយមសម្រាប់អនាគត។
ផ្ទុយស្រឡះពីស្រះកែវដែលមានប្រជាជនតិចជាង៣ម៉ឺននាក់។ ពួកខ្មែរក្រហមនៅតែជាអ្នកត្រួតត្រាទីនោះ ហើយថែមទាំងរំពឹងថានឹងវិលត្រឡប់ទៅប្រទេសកម្ពុជាវិញឆាប់ៗតាមដែលអាចធ្វើទៅបានដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងវៀតណាម។
នៅខែឧសភានិងមិថុនា ឆ្នាំ១៩៨០ នៅឯព្រំដែនភូមិណងចាន់ កម្មវិធីចែកចាយស្បៀងអាហារមួយឈ្មោះថា “Land Bridge” បានចាប់ផ្តើម។ នោះគឺជាប្រតិបត្តិការដ៏ធំមួយដែលប្រជាជនកម្ពុជាដ៏ច្រើនកុះករបានចេញមកប្រមូលអង្ករ និងពូជស្រូវ។ រូបថតនេះគួរជាទីចាប់អារម្មណ៍បំផុតក្នុងចំណោមរូបថតទាំងអស់នៅឯតំបន់ព្រំដែន។
• អំពីអ្នកថតរូប៖ លោក ខូលីន ក្រាហ្វថិន »
• ត្រឡប់ទៅកាន់ពិព័រណ៍ “អនុស្សាវរីយ៍នៅជំរំព្រំដែនខ្មែរ, ៤០ឆ្នាំក្រោយមក” »