ជំពូក ៣. សកម្មភាពជាមួយ «ភ្លយ» នៅក្នុងភូមិ
បន្ទាប់ពីយើងបានបង្កើតថ្នាក់រួចហើយ យើងក៏ចាប់ផ្ដើមមានគំនិតថ្មីៗដើម្បីឱ្យសិស្សទាំងនោះមានភាពរឹងមាំដោយខ្លួនគាត់ ដូច្នេះគាត់អាចធ្វើសកម្មភាពបាននៅក្នុងភូមិរបស់គាត់។ យើងបានបង្កើតកម្មវិធីមួយដែលមានឈ្មោះថា «តន្រ្ដីផ្ទះខ្ញុំ» (Music at My House)។ អ្នករស់នៅក្នុងភូមិរបស់សិស្សរៀនផ្លុំភ្លយបាននិយាយថា នេះជាលើកទី១ហើយដែលពួកគាត់បានឃើញក្មេងៗផ្លុំឧបករណ៍ភ្លេងបែបនេះ។
នេះគឺជាការពិត ព្រោះលោកតាបានបង្រៀនផ្លុំភ្លយទៅកាន់សិស្សរបស់គាត់ ហើយមានតែលោកតាម្នាក់គត់ដែលចេះផ្លុំឧបករណ៍នេះ។ ឧបករណ៍ភ្លយនេះ គេកម្របានឃើញខ្លាំងណាស់ ព្រោះលោកតាផ្លុំតែនៅពេលសែនអ្នកតាប៉ុណ្ណោះ ហើយនេះគឺជាលើកដំបូងហើយដែលគាត់បង្រៀនសិស្ស។ ឧបករណ៍នេះមិនមែនជាឧបករណ៍សម្រាប់សម្ដែងនោះទេ ពោលគឺគេលេងតែនៅពេលសែនអ្នកតាក្នុងភូមិប៉ុណ្ណោះ។ ដោយសារនេះគឺជាការចាប់ផ្ដើមលើកដំបូង សិស្សរៀនឧបករណ៍ភ្លយបានឆ្លើយតបនឹងសំណួរជាច្រើនពីប្រជាជននៅក្នុងភូមិ។
«តន្រ្ដីផ្ទះខ្ញុំ» លើកទី២ មិនខុសពី «តន្រ្ដីផ្ទះខ្ញុំ» លើកទី១ប៉ុន្មានដែរ ដោយយើងបានរៀបចំឱ្យសិស្សទាំងនោះស្លៀកពាក់ខោអាវថ្មីៗ ហើយមានឱកាសបានចេញទៅសម្ដែងដើម្បីទាក់ទាញអារម្មណ៍អ្នកភូមិ។ ខណៈនោះដែរ ពួកគាត់ក៏បានទទួលការចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងច្រើនពីក្មេងៗ និងចាស់ៗក្នុងភូមិ។ កត្តាចម្បង ពួកគាត់ និងលោកតាត្រូវចូលព្រៃដើម្បីចៀរជ័រមកលក់ តែទោះជាយ៉ាងណា ពួកគាត់នៅតែសប្បាយចិត្តជាមួយនឹងពួកយើងក្នុងការធ្វើបទបង្ហាញទាំងលើកទី១ និងលើកទី២។ ពួកគាត់មានអារម្មណ៍សប្បាយរីករាយក្រៃលែងក្នុងការបន្ដឧបករណ៍នេះឱ្យក្មេងៗជំនាន់ក្រោយបានឃើញ ហើយវាក៏ជាការរីករាយដែរនៅពេលដែលពួកគាត់បានស្លៀកក្បិន និងសម្លៀកបំពាក់ថ្មីៗ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ពួកគាត់នៅតែមានការភ័យខ្លាចនៅឡើយនៅពេលកំពុងធ្វើបទបង្ហាញអំពីភ្លយនេះ ដោយសារពួកគាត់គិតថា ពួកគាត់ទើបតែចេះបានបន្តិច ហើយក៏ស្រាប់តែឡើងមកធ្វើបទបង្ហាញបែបនេះ។ តែយ៉ាងណាក៏ពួកគាត់នៅតែខំជម្នះតស៊ូ ព្រោះមានគ្នីគ្នាច្រើនជាកម្លាំងចិត្ត និងបានទទួលជោគជ័យគួរសមដែរ។
• ពិធីសែនអ្នកតាក្នុងព្រៃ
ដូចយើងបានជម្រាបពីខាងលើ ឧបករណ៍ភ្លយនេះគឺសម្រាប់តែពិធីសែនព្រេននៅក្នុងភូមិ និងជាប្រពៃណីរបស់ជនជាតិដើមភាគតិចជង។ នេះគឺជារូបភាពនៅក្នុងពិធីសែនអ្នកតាក្នុងព្រៃ ដែលពួកគាត់បានយកឧបករណ៍ភ្លយនេះទៅជាមួយ។
ដោយសារនោះជារដូវភ្លៀងធ្លាក់ មានសត្វទាកជាច្រើន ដែលវាអាចលោតមកតោងខ្លួនមនុស្ស ជាពិសេសនៅត្រង់កន្លែងណាដែលមានស្លឹកឈើច្រើន។ អ្វីដែលខ្ញុំខ្លាចបំផុតគឺសត្វទាកនេះហើយ។ តែយ៉ាងណាក៏យើងនៅតែតស៊ូ ដើម្បីចូលរួមក្នុងពិធីសែនអ្នកតានេះ។ ពួកគាត់ក៏មានស្គរដៃផងដែរនៅក្នុងពិធី។ ពួកគាត់មានទឹកមុខញញឹមរីករាយជាមួយពួកយើងដែលតស៊ូដើរចូលទៅក្នុងព្រៃ។
• វីដេអូឯកសារ «ឧបករណ៍ភ្លេងភ្លយនៅតំបន់អារ៉ែង ខេត្តកោះកុង»
បងប្អូនអាចទស្សនាបាននូវសកម្មភាពពិស្ដាររបស់យើង តាំងពីការរុករកលើកដំបូង រហូតដល់សកម្មភាពដែលធ្វើឡើងនៅក្នុងភូមិនៃតំបន់អារ៉ែង ខេត្តកោះកុង តាមរយៈវីដេអូខាងក្រោមនេះ។ សូមបងប្អូនទស្សនាដោយក្ដីរីករាយ។
• ជំពូក ៤. សកម្មភាពជាមួយ “ភ្លយ” ពេលចេញពីភូមិ »
• ជំពូក ៥. សំឡេង “ភ្លយ” »
• ត្រឡប់ទៅទំព័រដើមនៃពិព័រណ៍ “សំឡេងភ្លយ” »
• ជំពូក ១. ការស្វែងរក “ភ្លយ” ដ៏លំបាក »
• ជំពូក ២. សកម្មភាពបើកថ្នាក់ “ភ្លយ” »